Γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα, από Ελληνίδα μητέρα και Γερμανό πατέρα.

Τα πρώτα της ακούσματα ήταν η βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική και τα νησιώτικα τραγούδια, εφόσον έζησε στη Σαντορίνη, μέχρι τα εφηβικά της χρόνια.

Η μουσική της γραφή φέρει επιρροές —σύμφωνα με την ίδια— από το έργο του Βασίλη Τσιτσάνη και, στα περισσότερα τραγούδια της, γράφει η ίδια τους στίχους.

Μελοποίησε, ωστόσο, ποίηση Σαπφώς, Βάρναλη, Καββαδία και Σαραντάρη, ενώ, το 2020, μελοποίησε και ανάρτησε κύκλο πέντε ποιημάτων της Κικής Δημουλά.

Το 1976, έπειτα από «παραγγελία» του Μάνου Χατζιδάκι, η Κωχ συνέθεσε μια μπαλάντα διαμαρτυρίας για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, με τίτλο Παναγιά μου-Παναγιά μου, με την οποία και συμμετείχε στον διαγωνισμό της Eurovision στη Χάγη.

Από τη δεκαετία του 1970, άρχισε να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, τραγουδώντας στα μεγαλύτερα θέατρα και σε αναγνωρισμένα μουσικά φεστιβάλ στη Δυτική Ευρώπη, τη Ρωσία, τον Καναδά, τις ΗΠΑ, τη Λατινική Αμερική, την Αυστραλία, την Ινδία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, ως πρέσβειρα της ελληνικής μουσικής.

Το 1980, υπήρξε η πρώτη τραγουδίστρια της Δύσης που εμφανίστηκε στην Κίνα και, στο πλαίσιο διεθνών πολιτιστικών ανταλλαγών, εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Πεκίνο.

Το 2009 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο φεστιβάλ International Country Music Week που διεξάγεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του Μάο: εκεί διακρίθηκε ανάμεσα σε συμμετοχές 32 χωρών από τις πέντε ηπείρους, και της απονεμήθη το βραβείο «Best Singer».

Το καλοκαίρι του 2010 ταξίδεψε και πάλι στην Κίνα ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Ένωσης για την Μουσική Εκπαίδευση (της οποίας είναι επίτιμο μέλος), προκειμένου να παρευρεθεί στις εργασίες του 29ου Παγκόσμιου Συνεδρίου της ISME για την μουσική εκπαίδευση. Με το πέρας του Συνεδρίου παρέλαβε, με όλη την Ελληνική αποστολή, την σημαία του 30ου Συνεδρίου, το οποίο διεξήχθη το 2012 στην Ελλάδα.

Το 2011, σε συνεργασία με το συνθέτη Filtig, δημιούργησε το έργο ηλεκτρονικής μουσικής Platonia, στο οποίο και ερμήνευσε τα φωνητικά μέρη.

Από τη δεκαετία του 1990 και πέρα η Μαρίζα Κωχ επικέντρωσε μεγάλο μέρος της ενέργειάς της στη μουσική εκπαίδευση των παιδιών, σε θεωρητικό αλλά και πρακτικό επίπεδο. Το 1996 ξεκίνησε να δίνει μαθήματα σε παιδιά. Στη συνέχεια, το 1999 δημιούργησε τη μέθοδο βιωματικής μουσικής εκπαίδευσης (που δίδασκε σε σχολεία). Το 2004 ιδρύθηκε και εξακολουθεί να λειτουργεί το “Κέντρο Βιωματικής Μουσικής, Κίνησης και Λόγου Μαρίζα Κωχ”, για τη βιωματική διδασκαλία της μουσικής σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας.

Έχει εκδώσει δισκογραφικό αλλά και συγγραφικό έργο.

Τιμήθηκε για τη μουσική της προσφορά από τον Σύνδεσμο Ελληνίδων Επιστημόνων και από το Πανεπιστήμιο Cornell της Νέας Υόρκης ως «γυναίκα δημιουργός».

Είναι επίτιμο μέλος της Θηραϊκής Εταιρείας Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών και της Ελληνικής Ένωσης για την Μουσική Εκπαίδευση. Είναι επίσης μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής για τα Μουσικά Σχολεία του Υπουργείου Παιδείας, δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων.

Τον Οκτώβριο του 2015, το Πανεπιστήμιο Πατρών πραγματοποίησε ένα αφιέρωμα για τη συμπλήρωση 50 χρόνων ανελλιπούς παρουσίας της Κωχ στον χώρο της μουσικής.

Η Ελληνική Ένωση για τη Μουσική Εκπαίδευση (Ε.Ε.Μ.Ε.), στο πλαίσιο του 7ου Συνεδρίου της με θέμα: «Μουσικός Γραμματισμός: Τυπικές και Άτυπες Μορφές Μουσικής Διδασκαλίας-Μάθησης», που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2015 στη Θεσσαλονίκη, της απένειμε τιμητική διάκριση «για την πολυετή και ευδόκιμη προσφορά της στη μουσική εκπαίδευση και το ανεκτίμητο πολιτιστικό έργο της».

Σήμερα, το εκπαιδευτικό της έργο «στεγάζεται» στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.