Του Γιάννη Τσίτου

Η Άντα Πίτσου γεννήθηκε στη Γερμανία (Μόναχο) και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα σε ηλικία 5 ετών.

Η επαφή της με τη μουσική ξεκίνησε στα δώδεκα, όταν και ξεκίνησε να μαθαίνει κιθάρα μόνη της. Αρχικά συνόδευε τον εαυτό της στο τραγούδι, ενώ, στη συνέχεια, με δάσκαλο τον Νίκο Κυπουργό, έκανε την είσοδό της στον κόσμο της κλασικής μουσικής.

Οι κύριες σπουδές της ήταν στην επιστήμη της Ψυχολογίας, ενώ παράλληλα μελετούσε κλασικό τραγούδι δίπλα στην Κική Μορφονιού.

Ως φοιτήτρια ακόμη, άρχισε να τραγουδά δίπλα στον Μάνο Χατζιδάκι και σε ντουέτα με τον Βασίλη Λέκκα, ενώ συνέχισε γράφοντας μουσική για θέατρο, χορό, μιμική και videoart.

Πριν φύγει για την πενταετή φοίτηση της στην Αμερική, διδάχθηκε λυρικό τραγούδι στα σεμινάρια του Σπύρου Σακκά.

Έπειτα, σπούδασε στην Αμερική και πήρε πτυχίο στο τραγούδι και τη σύνθεση, στο Bennington College του Βερμόντ, και μεταπτυχιακό στη σύνθεση, στο New England Conservatory της Βοστώνης.

Τα πολυπληθή μουσικά στοιχεία που απέκτησε από τις σπουδές και τα ακούσματά της φαίνονται και στις συνθέσεις της, οι οποίες κυμαίνονται από «ρεμπετοειδή» —όπως η ίδια τα αποκαλεί— μέχρι και ηλεκτρονική μουσική, ενώ συνδυάζει τον λυρισμό της φωνής της με πολλά ακόμη είδη (τζαζ, μουσική για κινηματογράφο, κλπ.).

Δισκογραφία:

• Μέθη (2003)
• Υπόγεια πτήση (2005)
• Αστράφτουμε (2005)
• Στριμάδι (2007)
• Τελευταίοι άγγελοι (2011)
• Πλάσμα (2015)
• Αμοργός (2018)

Παρατηρήσεις:

Το 2018 εισήχθη στη σχολή Σταυράκου, στο τμήμα σκηνοθεσίας. Εχει σκηνοθετήσει τρεις σπουδαστικές ταινίες. Ενδεικτικά, η μικρού μήκους Violence Unseen έχει παρει βραβειο στο International Video Poetry Festival Athens και το πρώτο βραβείο στο Festival Largos y Cortos de Santiago.