Καλογερόπουλος Τ. (1998). Το Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής – Από τον Ορφέα έως σήμερα (τ. 4)

Συνθέτις και πιανίστα. Έζησε τον 19ο αιώνα και στις πρώτες δεκαετίες του 20ού, με ακμή κατά την εικοσαετία 1890-1910, όταν εργά της παίχτηκαν στην Ιταλία (Μιλάνο και Φλωρεντία). Πέθανε στα μέσα της δεκαετίας του 1930. Σύμφωνα με στοιχεία από το Αρχείο Ελλήνων Μουσουργών του Θωμά Ταμβάκου, σπούδασε μουσική στην Ιταλία· χώρα που, όπως φαίνεται, υπήρξε το κύριο πεδίο δράσης της. Αναφέρεται ένα Τρίο της για βιολί, βιόλα και πιάνο, που παίχτηκε το 1899 στη Φλωρεντία. Συνέθεσε, επίσης, έργα για φωνή και πιάνο, καθώς και μουσική δωματίου. Στο Αρχείο Ταμβάκου (αλλά και σε αυτό του Γ.Γ. Παπαϊωάννου) διασώζονται παρτιτούρες με καλογραμμένα έργα της για πιάνο σαλονιού (βαλς, πόλκες κ.τ.λ.).

Αγραφιώτη, Ε. (2004). «Στην Πάτρα, μια αξιοσημείωτη μουσική πραγματικότητα», στο Η Μουσική δεν είναι γένους θηλυκού; 

Στο συγκεκριμένο άρθρο, η Έφη Αγραφιώτη μάς συστήνει τις λησμονημένες Πατρινές συνθέτριες: Χαρίκλεια Μπογδάνου, Αντιγόνη Παπαμικροπούλου και Ελένη Οικονομοπούλου