• Η Λαμπίρη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Φεβρουαρίου του 1889 και ήταν κόρη του συνθέτη Γεωργίου Λαμπίρη και από την μητέρα της Αγγελική, ήταν εγγονή του μεγάλου ποιητή, Ανδρέα Λασκαράτου.

• Σπούδασε Σύνθεση (1907-1908) στο Ωδείο Αθηνών, κοντά στον Edoardo Sacredote και καταγράφηκε, έτσι, ως η πρώτη Ελληνίδα συνθέτριας! Έπειτα, συνέχισε τις σπουδές της στη Λειψία (Σύνθεση, με καθηγητή τον Max Reger και Mαεστρική, με καθηγητή τον Hans Scheidt), απ’ όπου αποφοίτησε το 1911.

• Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της, εργάστηκε στο Μιλάνο ως μαέστρος.

Εργογραφία (ενδεικτική):

• Το αποκριάτικο όνειρο (1913) – Οπερέτα πάνω σε κείμενα του Γρηγορίου Ξενόπουλου
• Isolma (1915) – Οπερέτα
• Μπαλάντα  (1933) – Για σοπράνο και πιάνο
• Κουαρτέτο Εγχόρδων σε Λα ματζόρε
• Serenata – Για φλάουτο, βιολί και βιόλα
• Συμφωνία σε Σι μινόρε – Για μεγάλη ορχήστρα
• Iratzi N – Όπερα σε λιμπρέτο Luigi Orsini

• Το 1925 επέστρεψε στην Πάτρα, όπου εργάστηκε ως διευθύντρια στο Ωδείο της Πάτρας, μέχρι το 1953.

• Στη δεκαετία του ’50, έγραψε κριτικές περί μουσικής στην εφημερίδα Νεολόγος Πατρών.

• Πέθανε, το 1960, στο δημοτικό νοσοκομείο Αθηνών.