Καλογερόπουλος Τ. (1998). Το Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής – Από τον Ορφέα έως σήμερα (τ. 2)

 

Η Γαβριέλ(λ)α Ζαχαρίου, εκλεκτή πιανίστα και συνθέτις (αδερφή του ερασιτέχνη πιανίστα Θανάση Ζαχαρία), γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα και πέθανε το 1991.

Υπήρξε ιδανική εκπρόσωπος όλων εκείνων που, από εσωτερική δειλία αντιμετωπίζουν μυστικιστικά την τέχνη και, μεταβαλλόμενοι οσημέραι σε “τέλειοθήρες του φευγαλέου”, μαραίνονται άσημοι και προβληματισμένοι, ενώ γύρω τους μαίνεται ανένδοτος ο χορός των κάθε λογής «καλλιτεχνιζόντων» ή ανυποψίαστων «κορυβαντιόντων»…

Σπούδασε πιάνο με τον Αντώνιο Σκόκο και τον Σπύρο Φαραντάτο στο Ωδείο Αθηνών. Συνέχισε μεταπολεμικά στο Ζάλτσμπουργκ με την Ίντα Μαργαρίτη και τέλος στο Μόναχο, με τον Πάουλ Χίντεμιτ (με τον οποίον έκανε μαθήματα σύνθεσης, όντας αγαπημένη του μαθήτρια!).

Δυστυχώς και παρά τις έντονες πιέσεις όλων των προηγούμενων διάσημων καθηγητών της, ευρίσκε πάντα τρόπους να ματαιώνει τα ρεσιτάλ της και να αποποιείται τις προτάσεις για εμφάνιση ενώπιον του κοινού, ενώ παράλληλα δεν παρέδιδε τις συνθέσεις της να παιχτούν.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1975 και δίδαξε ευκαιριακά σε διάφορα ωδεία (Εθνικό, Αττικό, Απολλώνειο).